Υπάρχει πια άραγε λόγος να αναφερόμαστε στις δυσκολίες του 2020; Υπάρχει κάποιος από εμάς που δεν τις έχει βιώσει ή χρειάζεται υπενθύμιση;
Στις τελευταίες ημέρες αυτής της χρονιάς είναι πιο σημαντικό να κοιτάξουμε μπροστά – άλλωστε αυτό δεν κάνουμε τέτοια εποχή κάθε χρόνο;
Στη ζωή θα συμβούν συχνά αναπάντεχα γεγονότα. Το πώς θα τα αντιμετωπίσουμε και τι θα μάθουμε βιώνοντάς τα τελικά, έχει την ίδια σημασία με αυτά. Και αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να θυμόμαστε το 2020. Ως τη χρονιά που ανακαλύψαμε ταυτόχρονα και συλλογικά – όχι μόνο στο σπίτι μας, την περιοχή μας, τη χώρα μας, αλλά παγκοσμίως – ότι όσα μαθαίνουμε επηρεάζουν τη ζωή μας καθημερινά, αλλά και μας προετοιμάζουν για αυτές τις αναπάντεχες στιγμές.
Λίγο καιρό πριν η αναφορά στην καινοτομία στην εκπαίδευση, στη συχνή χρήση της τεχνολογίας, στη σημασία της συνεχούς έρευνας ή στην επένδυση με εταιρική υπευθυνότητα, ήταν έννοιες που για πολλούς έμοιαζαν θεωρητικές, αόριστες και μακρινές. Σήμερα όμως, όχι απλά τις αντιλαμβανόμαστε καθαρά, αλλά μπορούν να αποτελέσουν και έμπνευση για τις νεότερες γενιές.
Στο σχολείο μας έχουμε κάνει πράξη μέσα από την εκπαιδευτική μας διαδικασία το όραμα να περάσουμε στη νέα εποχή που ήδη διαμορφώνεται και να κερδίσουμε το στοίχημα της προσαρμοστικότητας και της ενσωμάτωσης των αλλαγών που συντελούνται, μεταμορφώνοντας τον μαθητή σε συνδημιουργό της γνώσης.
Ίσως αυτός είναι ο πιο αποδοτικός τρόπος να θυμόμαστε το 2020.
Δείτε περισσότερα εδώ.